To źrodło posiada 712 recenzji
Rozkład ocen wystawionych przez źrodło:
Krytycy publikujący dla tego źrodła:
Wejście "Świtu" do kin to powód do świętowania. Jeśli zmęczeni jesteście formułą kina opartego na trzyaktowej narracji i obowiązkowych zwrotach akcji, to łotewski kandydat do...
Gdyby nie fakt, że w kontekście tego filmu każda metafora musi wywołać błyskawiczne skojarzenia seksualne, powiedziałbym krótko i prosto: jest to film, że palce lizać.
Nakręcone jest to wszystko bez jednej fałszywej nuty. Granik klęka przed majestatem przyrody, jednak nie odpływa w zadumę nad każdą nasturcją.
"Król rozrywki" nie jest kolejną biografią Wielkiej Jednostki. Fakty z jego życia potraktowane są pobieżnie, stanowiąc jedynie pretekst. Twórcom widowiska chodziło raczej o złożenie hołdu idei, którą rozpropagował Barnum.
Nie do końca rozumiem, dlaczego Greengrass nakręcił swój film w Norwegii z udziałem lokalnych aktorów, ale z dialogami w języku angielskim. Być może taki był prikaz z góry, od finansującego realizację Netfliksa.
Pod względem literackim "Trzy billboardy" można umieścić na tej samej półce co twórczość Aarona Sorkina oraz Quentina Tarantino. Pisarstwo McDonagha jest błyskotliwe, ostre i naszpikowane morderczo zabawnymi puentami.
"W ułamku sekundy" Fatiha Akina przypomina, dlaczego największą cnotą kina politycznego pozostaje prostota.
"Patti Cake$" to wyjątkowa historia, którą ogląda się z zapartym tchem. To film, który bawi i wzrusza w równej mierze.
Z perspektywy zaskakującego finału, "Hugo" zyskuje koniec końców jeszcze jeden wymiar: opowieści o chłopaku, który przedwcześnie opuszcza kuźnię charakteru.
Ten film uświadamia, jak bardzo współczesne kino odzwyczaiło nas od alegorii, od metafory. Jak nisko latamy na co dzień i jak niewiele trzeba, żeby poszybować nad rzeczywistością i pokusić się o szersze spojrzenie.
Proszę czekać…