Z perspektywy Paryża 2018

Mes provinciales 2018

Big b3ac87df 0d2c 4d62 aacc 1efe76704b84
56
FilmRank
Średnia ocena na podstawie recenzji krytyków

Ten film posiada 7 recenzji

Rozkład ocen wystawionych przez krytyków:

Pozytywne
1
Neutralne
5
Negatywne
1
  • Polska premiera 19 paź 2018 (2018-10-19)
  • Światowa premiera 18 lut 2018 (2018-02-18)
  • Gatunek Dramat
  • Kraj Francja
  • Reżyseria Jean-Paul Civeyrac
  • Scenariusz Jean-Paul Civeyrac
  • Aktorzy Andranic Manet, Diane Rouxel, Jenna Thiam

Pełen oczekiwań Etienne przenosi się z Lyonu do Paryża, aby studiować reżyserię filmową na Sorbonie. Na studiach poznaje Jean-Noëla i Mathiasa, którzy podzielają jego pasję do kina. Wspólnie omawiają kanon filmowy, czytają teksty Flauberta i Pasoliniego, słuchają Bacha i Mahlera. Mathias zachowuje się jednak podejrzanie – czasami znika na całe tygodnie i nikt nie wie, gdzie się wtedy podziewa. Etienne jest tym szczególnie zaniepokojony, kiedy odkrywa, że przyjaciel dzieli swój sekret z Annabelle, młodą kobietą, która mieszka razem z Etienne’em i w której bohater jest potajemnie zakochany.

Recenzje

70

„Z perspektywy Paryża” to film o sensie życia. Albo bezsensie. Z przerażeniem odkrywamy, że już młody człowiek może być niesamowicie zmęczony życiem.


60

List miłosny do francuskiego kina, opowieść o uwielbiających dyskusje pasjonatach, uniwersalny traktat o bolączkach młodości, a wszystko to w ponad dwugodzinnym czarno-białym filmie naśladującym inne filmy.


60

"Z perspektywy Paryża" najlepiej działa tam, gdy buduje gęstą sieć niejednoznacznych relacji między młodymi ludźmi, ciągle uczącymi się własnych emocji, ograniczeń, reguł rządzących społecznymi grami.


60

Z perspektywy Paryża to film niepozbawiony wielu wad, ale w swojej esencji pozostający wewnątrzśrodowiskową potrzebną rozprawą.


50

"Z perspektywy Paryża" to męczące doświadczenie.


50

Czerpie garściami z Francuskiej Nowej Fali, skutecznie przeszczepia jej przyzwyczajenia, ale niestety za mało ma własnego charakteru, by nie być po prostu produktem naśladowniczym, przebranym za kino intelektualne, impulsywne i ekspresyjne.


40

Antypatyczny główny bohater, grupa zblazowanych przyszłych artystów i odwieczne dyskusje o ideałach. Wielokrotnie przemielony już temat, w „Z perspektywy Paryża” wypadł bardzo płasko.